Forum       Kontakt       Księga gości       Mapa strony

14 maja 2012

Ponowienie wniosku o uzupełnienie Studium komunikacyjnego rejonu dzielnic Bielany i Bemowo w związku z przebiegiem wylotu trasy S7 na Gdańsk

Biuro Drogownictwa i Komunikacji m.st. Warszawy


Szanowny Panie Dyrektorze,

w odpowiedzi na pismo BD-KA-SR.7241.34.2012.WRY(3 .WRY) z dnia 24 lutego 2012 r. pragniemy zwrócić uwagę, iż m.st. Warszawa posiada aktualne i przyjęte przez władze miasta dokumenty strategiczne, m.in. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego m.st. Warszawy (SUiKZP) oraz Strategię Rozwoju m.st. Warszawy do roku 2020. W dokumentach tych kluczowym elementem warszawskiego układu komunikacyjnego jest tzw. Obwodnica Miejska, w której skład wchodzą m.in. droga ekspresowa S7, jako przedłużenie miejskiego odcinka Trasy NS, oraz Trasa Mostu Północnego. W miejskich planach połączenie tych dwóch arterii komunikacyjnych przewidziane jest w formie węzła drogowego, umiejscowionego w rezerwie terenu utrzymywanej przez wiele lat w kolejnych planach zagospodarowania, zlokalizowanego w rejonie osiedla Chomiczówka.
Obecnie, po wyroku WSA z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt IV SA/Wa 870/11), w obrocie prawnym nie funkcjonuje już decyzja Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dn. 06.05.2009 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia dla drogi ekspresowej S7 (sygn. RDOŚ-14-WOOŚ-II-BP-6613-002/08). W związku z tym, w celu przystąpienia do realizacji budowy drogi ekspresowej S7 niezbędne jest uzyskanie ponownie wszelkich wymaganych prawem decyzji administracyjnych, w tym decyzji środowiskowej. W świetle przepisów prawa regulujących postępowania administracyjne z zakresu oceny oddziaływania na środowisko# inwestor zobowiązany jest przeanalizować wszelkie warianty przedsięwzięcia. Obowiązek ten wynika także z art. 8 Dyrektywy EIA#. Opracowana na potrzeby uzyskania poprzedniej decyzji środowiskowej dokumentacja dla drogi ekspresowej S7 nie zawierała analizy wariantu wynikającego w przywołanych wyżej dokumentów strategicznych m.st. Warszawy.
Władze Warszawy, których przedstawicielem w dziedzinie transportu jest Biuro Drogownictwa i Komunikacji (BDiK), mają nie tylko prawo, a przede wszystkim obowiązek opiniować plany budowy dróg na terenie miasta nawet, jeśli inwestycje te są realizowane z budżetu centralnego. Obowiązek ten wynika bezpośrednio lub pośrednio z zakresu działania BDiK, gdyż wszelkie odstępstwa w inwestycjach liniowych od przyjętych przez miasto stołeczne planów powodują konieczność podjęcia kosztownych i długotrwałych zmian w polityce przestrzennej i transportowej, a także wpływają niekorzystnie na funkcjonowanie systemu transportowego miasta. Przypomnieć trzeba, iż w związku z przedłużającą się procedurą środowiskową dla S7 i brakiem rozstrzygnięć co do przebiegu omawianej drogi, opóźniło się o kilka lat uchwalenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego północnych rejonów Bielan. Wszystko to ma niekorzystny wpływ na prawidłowy rozwój północnych dzielnic Warszawy.
W zaistniałej sytuacji wykonane na zlecenie BDiK Studium komunikacyjne rejonu dzielnic Bielany i Bemowo w związku z przebiegiem wylotu trasy S-7 na Gdańsk utraciło swoją aktualność. Opracowanie to, po jego uzupełnieniu o analizę wariantu połączenia S7 i TMP wynikającego z obowiązującego SUiKZP, powinno pełnić rolę opiniującą wobec planów GDDKiA. Innymi słowy GDDKiA, planując przebieg dróg ekspresowych na terenie miasta stołecznego, powinna wziąć pod uwagę opinię władz miasta, tym bardziej, jeśli są one oparte o rzetelne analizy komunikacyjne. Choć planowanie przebiegu dróg publicznych na mocy Ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. 2003 nr 80 poz. 721 ze zm.) wyjęte jest spod reżimu Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003 nr 80 poz. 717 ze zm.), to jednak odstępowanie od przyjętych przez władze samorządowe założeń planistycznych nie powinno być dokonywane bez rzetelnego uzasadnienia, iż jest ono zasadne. W przypadku drogi ekspresowej S7 Stowarzyszenie SISKOM nie otrzymało do tej pory od władz m.st. Warszawy takowego uzasadnienia.
W interesie miasta stołecznego Warszawy prócz szybkiej realizacji alternatywnych tras szybkiego ruchu jest też realizacja tych inwestycji w wariantach najkorzystniejszych pod względem funkcjonalno-ruchowym, środowiskowym i społecznym. Co więcej wariantowanie przebiegu nowych dróg powinno dobywać się z poszanowaniem obowiązujących aktów prawnych oraz standardów także w zakresie ochrony praw nabytych.

Odnosząc się ściśle do argumentów zawartych w piśmie z dnia 24 lutego 2012 r. informujemy co następuje:

Ad. 1
Jak słusznie zauważono w przypadku dotychczas planowanego przebiegu drogi ekspresowej S7 w SUiKZP nie była również zachowana minimalna odległość międzywęzłowa, zaś odległość pomiędzy węzłami „Janickiego” i „Wólka Węglowa” wynosiła ok. 1 km. Pragniemy również zaznaczyć, iż GDDKiA wraz z Urzędem m.st. Warszawy w roku 2004 r. odebrały opracowanie pt.: Studium techniczno-porównawcze wariantów północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska autorstwa BPRW SA (uzupełnione Uproszczonym studium dodatkowego wariantu przebiegu drogi ekspresowej S-7 na odcinku od węzła Blizne do rejonu ul. Wójcickiego). Wynik tych opracowań wskazał, iż najlepszym rozwiązaniem był wariant z węzłami drogowymi zlokalizowanymi zgodnie z SUiKZP, tj. bez zachowania minimalnych odległości międzywęzłowych.
Dotychczas wykonane Studium komunikacyjne rejonu dzielnic Bielany i Bemowo w związku z przebiegiem wylotu trasy S-7 na Gdańsk składa się z dwóch części. W części pierwszej dokonano analizy wielu wariantów pod względem funkcjonalno-ruchowym, a dopiero w części drugiej wykonano opracowanie sytuacyjno-wysokościowe. Uściślając nasz wniosek z dnia 13 lutego 2012 r. wnosimy o przeanalizowanie jedynie pod względem funkcjonalno-ruchowym proponowanych przez nas dodatkowych wariantów układu drogowego oraz o wykonanie bardziej szczegółowego opracowania sytuacyjno-wysokościowego jedynie dla wariantu, który wykaże najlepsze właściwości funkcjonalno-ruchowe. Jako minimum, o które należy w obecnej sytuacji uzupełnić przedmiotowe studium, uznajemy wariant wynikający ściśle z aktualnego SUiKZP.
Zadaniem studium komunikacyjnego nie jest zbadanie oddziaływania na środowisko układu drogowego, a znalezienie optymalnej sieci pod względem funkcjonalno-ruchowym. Tym niemniej nadmieniamy, iż Stowarzyszenie SISKOM w roku 2007 wykonało projekty koncepcyjne węzła „Chomiczówka”, które dawały możliwość ochrony okolicznych osiedli przed emisją hałasu i spalin, a także umożliwiały zbudowanie węzła uwzględniającego prowadzenie trasy S7 w tunelu. Projekty te były też składane w BDiK pismem z dn. 09.11.2007 r., sygn. TNS/II/3/28/07/RC. Jednocześnie informujemy, iż wspomniane projekty są dostępne w internecie pod adresem http://siskom.waw.pl/s7-bemowo-czosnow.htm#dzialania
Uprzejmie prosimy o merytoryczne ustosunkowanie się do przedstawionych rozwiązań. Do tej pory nie otrzymaliśmy opinii GDDKiA oraz Urzędu m.st. Warszawy do ww. projektów, przekazanych Państwu w roku 2007.

Ad. 2
Całkowicie słuszna jest uwaga, iż nie należy do zadań m.st. Warszawy wykonywanie analiz sytuacyjno-wysokościowych dla dróg ekspresowych. Jednocześnie pragniemy zauważyć, iż wykonanie takich analiz przez BDiK nie jest zakazane pod względem formalno-prawnym, a w interesie miasta stołecznego jest wykazanie GDDKiA, iż planowany przez tę jednostkę układ drogowy nie spełnia wymagań komunikacyjnych miasta. Studium komunikacyjne, wraz z proponowanymi rozwiązaniami sytuacyjno-wysokościowymi, powinno być więc dokumentem opiniującym plany drogowe GDDKiA na terenie Warszawy, a nie wyręczającym właściwego inwestora w zadaniach, jakie ma przypisane.

Ad. 3
Jak już wyżej wspominaliśmy w obecnej sytuacji, gdy została uchylona decyzja środowiskowa dla drogi ekspresowej S7 na odcinku Trasa AK – Czosnów, uzupełnione Studium komunikacyjne rejonu dzielnic Bielany i Bemowo w związku z przebiegiem wylotu trasy S-7 na Gdańsk powinno mieć charakter opiniujący dla planów GDDKiA Oddział w Warszawie. Rolą BDiK jest m.in. koordynacja działań w zakresie funkcjonowania systemu transportowego miasta i realizacja polityki transportowej. W przypadku, gdy inwestor drogi ekspresowej, planowanej w granicach miasta stołecznego, wykonuje plany niezgodne ze strategiami komunikacyjnymi Warszawy, BDiK ma obowiązek takie plany zaopiniować negatywnie, a jeszcze lepiej – przedstawić rzetelne opracowanie wykazujące, iż proponowany przez GDDKiA układ drogowy jest niekorzystny dla prawidłowej obsługi komunikacyjnej miasta i powoduje dewastację w gminnym planowaniu przestrzennym. Jako niewłaściwą należy uznać postawę, iż wpierw GDDKiA zaprojektuje drogę S7 wraz z lokalizacją węzła z TMP, a dopiero potem miasto stołeczne będzie prowadzić analizy w zakresie optymalizacji powiązań sieci drogowo-ulicznej. Władze Warszawy, poprzez Biuro Drogownictwa i Komunikacji, powinny brać aktywny udział w procesie inwestycyjnym, a ich głos nie powinien pozostawać bez odzewu inwestora.
Przypominamy więc, iż na potrzeby poprzedniej dokumentacji środowiskowej GDDKiA Oddział w Warszawie, bez podania rzetelnych przyczyn, odstąpiła od analizy wariantu wynikającego z dokumentów strategicznych miasta stołecznego. Brak reakcji ze strony Urzędu m.st. Warszawy na działania ww. inwestora budzi z naszej strony niepokój.

Reasumując, ponownie wnosimy o rozszerzenie Studium komunikacyjne rejonu dzielnic Bielany i Bemowo w związku z przebiegiem wylotu trasy S-7 na Gdańsk o:
·    Wariant 1a z węzłem „Chomiczówka” drogi ekspresowej S7 z TMP, położony zgodnie z obowiązującym SUiKZP i realizujący wszystkie relacje, z założeniem istnienia także węzła Janickiego. Węzły „Chomiczówka”, „Janickiego” i „Maczka” należy traktować jako węzeł zespolony.
·    Wariant 1b z węzłem „Chomiczówka” drogi ekspresowej S7 z TMP, położony zgodnie z obowiązującym SUiKZP i realizujący jedynie relacje skrętne w ciągu Obwodnicy Miejskiej (S7 z kierunku Bemowa <-> TMP w kierunku Białołęki), z założeniem istnienia także węzła „Janickiego”. Węzły „Chomiczówka” i „Maczka” należy traktować jako węzeł zespolony.
·    Wariant 1c z węzłem „Chomiczówka” drogi ekspresowej S7 z TMP, położony zgodnie z obowiązującym SUiKZP i realizujący wszystkie relacje oraz zakładający brak węzła „Janickiego”. Węzły „Chomiczówka” i „Maczka” należy traktować jako węzeł zespolony.

Powyższe warianty powinny zostać przeanalizowane pod względem funkcjonalno-ruchowym i obsługi komunikacyjnej obszaru (etap I). Najkorzystniejszy z wariantów powinien zaś być poddany również analizie sytuacyjno-wysokościowej (etap II).
W przypadku niemożności, z powodów formalno-prawnych, realizacji zamówienia uzupełnienia, wnosimy o zamówienie niezależnej analizy, która za podstawę będzie mieć wykonane wcześniej studium, badającej optymalny układ drogowy rejonu Bemowa i Bielan ze szczególnym uwzględnieniem połączenia trasy S7 z Trasą Mostu Północnego.

———————————

Konwencja o Dostępie do Informacji, Udziale Społeczeństwa w Podejmowaniu Decyzji oraz Dostępie do Sprawiedliwości w Sprawach Dotyczących Środowiska tzw. Konwencja z Aarhus (Dz.U. 2003 nr 78 poz. 706). Konwencja została opublikowana w maju 2003 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 706) a wcześniej Sejm RP wyraził zgodę na jej ratyfikację przez Prezydenta RP (ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz. U. 2001 nr 89 poz. 970)), a zatem zgodnie z art. 91 Konstytucji RP stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana. Co więcej, jako ratyfikowana umowa międzynarodowa stoi wyżej w hierarchii aktów prawnych nad ustawą, zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 2001 nr 62 poz. 627 ze zm.)
#  Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40—48 ze zm.)