Modernizacja trasy tramwajowej w ciągu Al. Jana Pawła II
Projekt dotyczy modernizacji trasy tramwajowej w ciągu Al. Jana Pawła II na odcinku od
pętli Kielecka do pętli Piaski. Jest on elementem usprawnienia systemu komunikacji
tramwajowej Warszawie, który odgrywa istotną rolę w obsłudze komunikacyjnej miasta
ponieważ w dużo mniejszym stopniu niż inne naziemne środki transportu zbiorowego jest
podatny na skutki coraz większego zatłoczenia ulic. Właściwe wykorzystanie istniejącego
systemu komunikacji tramwajowej i jego rozwój sprawią, że będzie on zyskiwać coraz
większe znaczenie w przewozach pasażerów i będą rosnąć pozytywne oceny ze strony
użytkowników. Celem strategicznym projektu modernizacji trasy tramwajowej od pętli Kielecka do pętli Piaski jest podniesienie atrakcyjności i stopnia wykorzystania przez pasażerów transportu publicznego w Warszawie.
Działania, przewidziane w projekcie, będą skierowane na zachęcenie mieszkańców miasta do korzystania z komunikacji tramwajowej i zbiorowej w ogóle oraz rezygnacji z odbywania podróży samochodem z dzielnic Żoliborz i Mokotów do ścisłego centrum miasta (dzielnice Śródmieście i Wola). Realizacja programu modernizacji trasy tramwajowej doprowadzi do:
Zwiększenia liczby przewożonych pasażerów komunikacją tramwajową o ok. 2700 na godzinę szczytu porannego w roku 2011, o ok. 2400 w roku 2021 i o ok. 3500 w roku 2031.
Skrócenia czasu podróży na odcinku od Pętli Kielecka do pętli Piaski o ok. 5 min 14 sekund, w zależności od kierunku jazdy i pory dnia.
Zmiany struktury transportu środkami komunikacji zbiorowej na korzyść komunikacji szynowej, preferowanej w strategii rozwoju miasta, jako bardziej przyjaznej środowisku. Udział komunikacji autobusowej w globalnym transporcie zbiorowym zmniejszy się z 42% w roku 2011 do 36,6% w roku 2031.
Rozpatrzono 4 warianty modernizacji trasy:
wariant 0 (W0) - odniesienia, zakładający brak działań w zakresie modernizacji trasy i zmian układu linii,
wariant 1 (W1) - zakładający pełną modernizację trasy tramwajowej i uzyskanie możliwe największych efektów funkcjonalno-ruchowych,
wariant 2 (W2) - zakładający modernizację wyłącznie niezbędnych obiektów infrastruktury technicznej, takich jak torowisko i system zasilania energetycznego, ale bez modernizacji organizacji i sterowania ruchem i ingerencji w układ drogowy,
wariant 3 (W3) - jak W1, ale bez wymiany taboru na niskopodłogowy i jednoprzestrzenny.
Wyboru najkorzystniejszego wariantu modernizacji trasy tramwajowej dokonano biorąc pod uwagę następujące kryteria zasadnicze:
- wyniki uzyskanych prognoz przewozów pasażerskich,
- oszacowane koszty inwestycyjne niezbędne dla realizacji modernizacji trasy tramwajowej,
- jakość rozwiązań zastosowanych dla podwyższenia atrakcyjności komunikacji tramwajowej,
- uzyskane wyniki analizy kosztów i korzyści społecznych,
- uzyskane wyniki analizy wrażliwości oraz
- uzyskane wyniki analizy finansowej.
Biorąc powyższe pod uwagę za najkorzystniejszy wariant modernizacji trasy tramwajowej uznano wariant 1, który obejmuje następujące działania:
Modernizację torowisk tramwajowych. Torowisko tramwajowe zostanie zmodernizowane na łącznej długości 8270 mtp,
Modernizację systemu zasilania trakcyjnego. System zasilania zostanie zmodernizowany w zakresie: sieci trakcyjnej (o łącznej długości ok. 6100 mtp), modernizacji 2 podstacji trakcyjnych, modernizacji układu kabli trakcyjnych 3 podstacji, wymiany słupów trakcyjnych, wykonania stanowiska dozoru pracy urządzeń grzewczych i modernizacji stanowisk dyspozytorskich w Centralnej Dyspozytorni Energetycznej.
Modernizację 42 przystanków tramwajowych. Modernizacja obejmie m.in. wydłużenie i poszerzenie wybranych platform przystankowych, podniesienie wysokości platform przystankowych do 0,26m, zainstalowanie nowych wiat przystankowych z ławkami, zainstalowanie barier odgradzających platformę przystankową od jezdni ulicy, wybudowanie pochylni dla wózków inwalidzkich, zainstalowanie (na wybranych przystankach) zestawów kamer monitorujących przystanki i paneli informacyjno-biletowych.
Instalację systemu detekcji tramwajów. System będzie umożliwiał przekazywanie informacji o położeniu tramwaju do systemu informacji pasażerskiej i systemu sterowania ruchem (z udzielaniem priorytetów dla tramwajów w 26 punktach kolizyjnych).
Zakup 25 jednostek nowoczesnego, niskopodłogowego, jednoprzestrzennego tramwaju.
Instalację systemu dynamicznej informacji pasażerskiej na 42 przystankach z uwzględnieniem wymagań osób niepełnosprawnych (informacja wizualno-dźwiękowa).
Studium wykonalności
W dokumencie m.in.:
PODSTAWOWE INFORMACJE O PROJEKCIE
LOGIKA INTERWENCJI
CHARAKTERYSTYKA STANU ISTNIEJĄCEGO
WARIANTY MODERNIZACJI TRASY TRAMWAJOWEJ
ANALIZA TECHNICZNA
OCENA Z PUNKTU WIDZENIA CELÓW POLITYKI STRUKTURALNEJ UE
ANALIZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
ANALIZY RUCHU
Prezentowany raport przedstawia wyniki opracowania studium wykonalności dla projektu pt.
Modernizacja trasy tramwajowej w ciągu Al. Jana Pawła II: odcinek pętla Kielecka -
pętla Piaski" wykonanego przez FaberMaunsell Polska Sp. z.o.o na zamówienie Tramwajów
Warszawskich Sp. z o.o., ul. Siedmiogrodzka 20, 01-232 Warszawa.
Studium wykonalności wykonywano w 2 etapach kończonych raportami. Na każdym etapie
wykonania opracowania przebieg prac i uzyskiwane wyniki były przedmiotem dyskusji z
Zamawiającym. Raport końcowy, ujmuje wszystkie zagadnienia objęte zakresem Studium
wykonalności i odpowiada zakresowi określonemu w Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia.
W przypadku wariantów W1 i W3 w Studium zaproponowano zmiany istniejących wymiarów platform przystankowych. Łącznie zaproponowano korektę wymiarów w odniesieniu do 16 przystanków (36%), przy czym w 9 przypadkach może to oznaczać konieczność dokonania korekt układu drogowego.
W związku z propozycjami zmian przedstawiono:
- charakterystykę proponowanych zmian i spodziewane ich skutki dla przekroju drogowego i zagospodarowania przestrzennego w rejonie przystanków oraz
- podstawowe założenia dla sposobu wykonania korekty wymiarów platform przystankowych w przypadkach gdy jest to związane z ingerencją w układ drogowy.
Dodatkowo w ramach Studium, dla wybranych skrzyżowań, przeprowadzono eksperymenty z zastosowaniem mikrosymulacji ruchu.
Do zbudowania modelu symulacyjnego wykorzystano:
- dane inwentaryzacyjne zebrane w ramach niniejszego opracowania;
- wyniki badań ruchu przeprowadzonych w ramach niniejszego opracowania;
- plany sytuacyjne Al. Jana Pawła II w obszarach analizy.
Jako okres symulacji wybrano godzinę szczytu popołudniowego pomiędzy godz. 16:00 a 17:00.
W dokumencie m.in.:
CZĘŚC I - Rezultaty studium wykonalności
CZĘŚC II - Analiza kosztów i korzyści
Analizowany projekt ma silne uzasadnienie w formalnych dokumentach planistycznych
miasta Warszawy.
Polityka Transportowa m. st. Warszawy z 1995r. wyróżnia naczelną zasadę tej polityki, że
podstawą systemu transportowego Warszawy będzie transport publiczny. Zasada dominacji
transportu publicznego w obsłudze miasta przyjeta została też w Strategii Rozwoju Miasta
do 2020r.
Projekt modernizacji trasy tramwajowej w Al. Jana Pawła II jest jednym z priorytetów
proponowanych w ramach ww. Strategii, obejmujacego swym zasięgiem obszary znajdujące
się w granicach administracyjnych m.st. Warszawy oraz cześć obszarów gmin
podwarszawskich.
W uzupełnieniu tych dokumentów należy stwierdzić, że w 2005r. Tramwaje Warszawskie
Sp. z o.o. przygotowały Strategiczny Plan Rozwoju Komunikacji Tramwajowej
w Warszawie, który w terminie do 2010r. przewiduje modernizację przedmiotowej trasy
tramwajowej.