Statut       Zarzad       Kontakt       Mapa strony


Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego


Wszystkie zapisy i plany Studium znajdują się pod poniższym linkiem:
STUDIUM uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy.

Studium jest dokumentem planistycznym określającym politykę zagospodarowania przestrzennego gminy sporządzanym dla jej całego obszaru i zawiera wytyczne do planowania miejscowego. Studium pełni także rolę koordynacyjną w programowaniu rozwoju miasta ustalonym w Strategii Rozwoju Miasta, a także przy sporządzaniu Wieloletnich Planow Inwestycyjnych, przede wszystkim w zakresie realizacji inwestycji celu publicznego. Jest rownież dokumentem formalnym przy przygotowywaniu aplikacji o przyznanie środkow z funduszy europejskich.
Prezentowane obok mapy Struktury funkcjonalno-przestrzennej zawierają m.in. rezerwy pod wszystkie planowane inwestycje drogowe w granicach miasta stołecznego Warszawy. Znajomość planów zagospodarowania powinna być obligatoryjna dla wszystkich, którzy chcą podjąć decyzję o jakiejkolwiek inwestycji, zwłaszcza o zakupie nieruchomości. Wiele planowanych inwestycji drogowo-ulicznych w Warszawie nie posiada jeszcze żadnej dokumentacji projektowej, stąd niemożliwym jest, żeby znalazły się na naszej wirtynie mapy ich przebiegu. Określenie położenia nowych ulic w Warszawie możliwe jest w takim przypadku dzięki analizie załączonych map Struktury funkcjonalno-przestrzennej, do czego wszystkich Państwa zachęcamy.
Studium zawiera wytyczne do planowania miejscowego. Nie jest ono jednak przepisem prawa miejscowego i nie stanowi podstawy prawnej do wydawania decyzji administracyjnych związanych z realizacją inwestycji w mieście, takich jak pozwolenia na budowę i decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu:
  • Pozwolenia na budowę wydawane są w oparciu o uchwalone plany miejscowe.
  • Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydawane są na podstawie przepisów
         określonych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 61).



  • Uwaga:
    Istnieje wyrok NSA, który stwierdza, iż decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu muszą być zgodne z zapisami studium.
    źródło: Wyrok NSA z dnia 6 sierpnia 2009 (II OSK 1250/08)

    Fakt, iż studium nie jest przepisami prawa miejscowego, nie oznacza, że decyzje administracyjne wydawane dla terenów objętych studium mogą być sprzeczne z jego ustaleniami. Przeznaczenie terenu w studium nie jest tym samym, co przeznaczenie terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, inne są, bowiem jego skutki. Jednak przeznaczenie terenu w studium, które jest aktem wewnętrznie obowiązującym w gminie, będzie miało znaczenie przy uchwalaniu planu. Z kolei przeznaczenie terenu w miejscowym planie, które jest prawem miejscowym wywoływać już będzie skutek wobec podmiotów zewnętrznych, wobec organów gminy.
    Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego stanowi swego rodzaju aksjologiczną podstawę wszelkich działań podejmowanych na terenie gminy w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego. Z treści studium powinny wynikać lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego. Skonkretyzowane działania w zakresie zmiany przeznaczenia terenu, położonego na obszarze gminy, przewidziane w m.p.z.p. oraz w decyzjach o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, powinny być formułowane i realizowane zgodnie z tymi zasadami.
    Odmienna interpretacja roli studium prowadziłaby do sprzeczności z podstawowymi zasadami zagospodarowania przestrzennego: zasadą spójności polityki przestrzennej państwa oraz zasadą wzajemnej spójności aktów planowania przestrzennego, przeznaczenia i zasad zagospodarowania obszarów. Powodowałoby to sytuacje, w której określony zapis stadium musiałby być uwzględniony w uchwalonym dla danego terenu planie miejscowym (zgodnie z art. 15 ust. 1 i art. 20 ust 1 ustawy) natomiast wydana dla tego samego terenu decyzja o warunkach zabudowy mogłaby być z tym zapisem stadium całkowicie sprzeczna. Taka wykładnia byłaby nie do pogodzenia z zasadami prawnego systemu planowania przestrzennego w Polsce i niedopuszczalna w demokratycznym państwie prawnym, a przez to sprzeczna z Konstytucją.