Marszałek Województwa Mazowieckiego

W związku z prowadzonymi konsultacjami projektu zmiany Planu zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko SISKOM – Stowarzyszenie Integracji Stołecznej Komunikacji wnosi następujące uwagi:

Uwagi generalne:
1. Mapy wykonane na potrzeby opracowania zostały wykonane w skali uniemożliwiającej jednoznaczne wskazanie ich w gminnych dokumentach planistycznych. Taka sytuacja doprowadzi do chaosu, niejasności oraz błędów podczas sporządzania SUiKZP w gminach. Sytuacja ta w szczególności dotyczy Obszaru Metropolitalnego Warszawy.
2. Występują niejasne i nieczytelne kryteria oceny hierarchizacji ośrodków miejskich i wiejskich.
3. Mapy stanowiące załączniki oraz ryciny w treści dokumentu zawierają liczne błędy np. mapa sieci transportowej nagłówek: Elementy infrastruktury lotniczej, z treści wynika że chodzi o infrastrukturę logistyczną; wyniesienie w skali 1:100 000, skrzyżowanie GP2/GP7 – „Bez okna”.
4. Niejasne jest kryterium wyznaczania obszarów rozwojowych, skala jest niedokładna i preferuje ośrodki miejskie, a w niektórych przypadkach ośrodki, w których obserwuje się stagnację lub oznaki regresu. Koniecznie należy przeanalizować szerzej obszary, które mogą być rozwojowe pod wieloma względami, np. logistycznym, mieszkalnym czy turystycznym. Obecne rozróżnienie nie jest precyzyjne.

Infrastruktura transportowa – transport drogowy:
1. Proponuje się zbyt daleko idące inwestycje w sieć dróg wojewódzkich, tj. liczne obwodnice i nowe przebiegi, przy ograniczonych inwestycjach w sieć dróg krajowych innych niż przyszłe ekspresowe lub autostrady.
2. Wnosimy o podniesienie DK9 do parametrów drogi ekspresowej (S9) lub wskazanie nowego przebiegu, pozwalającego osiągnąć wysokie parametry drogi klasy głównej przyspieszonej.
3. Proponujemy podniesienie parametrów DW632 lub DW622 do klasy głównej (G), w związku z propozycją budowy nowej drogi wojewódzkiej klasy G Nasielsk – Ciechanów.
4. Trasa Olszynki Grochowskiej (odc. Warszawa – Nowy Dwór Mazowiecki) powinna być oznaczona jako postulowana droga krajowa.
5. Zasadna jest rezygnacja z drugiego mostu (wojewódzkiego) pod Górą Kalwarią na rzecz modernizacji (poszerzenia) istniejącego mostu.
6. Drogi wojewódzkie, które powinny utracić swoją klasę w wyniku realizacji inwestycji drogowych:
DW631 odc. Nieporęt – Wieliszew – Nowy Dwór Mazowiecki zostanie zastąpiona przez Trasę Olszynki Grochowskiej,
DW677 zostanie zastąpiona przed drogę ekspresową S61.
7. Zmiana sugerowanego przebiegu obwodnic:
Błonie – ponieważ w tej formie nie będzie spełniać swojej funkcji (położenie względem centrów logistycznych),
Ostrołęka – trasa wiedzie przez tereny chronione i wymaga budowy licznych mostów (wariant wschodni wydaje się być prostszy, mniej obszarów chronionych oraz centrum osadnicze Ostrołęki jest z tej strony),
Kołbiel (w ciągu DK50) – ostatnia dokumentacja wskazywała na inny przebieg, bliższy obecnemu przebiegowi DK50.
8. Uwzględnienie w projekcie obwodnic:
Ożarowa Mazowieckiego,
Różana,
Makowa Mazowieckiego,
Białobrzegów (DK48),
Warki,
Sochaczewa (DW705),
Książa Mazowieckiego.
9. Brak argumentów przemawiających za budową dwóch mostów przez Wisłę w ciągu dróg wojewódzkich pomiędzy Górą Kalwarią a Dęblinem.
10. W projekcie występuje zbyt częste podnoszenie klasy dróg do klasy G lub GP, podczas gdy w zupełności wystarcza droga klasy Z, zwłaszcza przez centra miejscowości.

Infrastruktura transportowa – transport szynowy:
1. Proponujemy przyjęcie wspólnego korytarza CMK-Północ i linii kolejowej Modlin – Płock,
2. Na mapie oznaczono jako „do modernizacji” linie kolejowe już zmodernizowane, na przykład LK9 / E65.
3. Dyskusyjne jest dodatkowe połączenie linii CMK / LK1 z LK3.
4. Wyrażamy poparcie dla nowej linii kolejowej Legionowo – Nasielsk, jednocześnie wskazując potrzebę korekty przebieg linii w rejonie Legionowa tak, aby umożliwić płynne włączenie w LK9 (E65), zgodnie ze Studium Wykonalności modernizacji i rozbudowy Warszawskiego Węzła Kolejowego autorstwa URS dla PKP PLK S.A. (luty 2011).
5. Proponowane ciągi transportu szynowego:
Nowy ciąg w kierunku Sochaczewa – obecnie trwa analiza zasadności tego przebiegu, jednak ze względu na wysokiej klasy grunty rolne w tym paśmie nie powinno się podejmować działań wzmacniających zjawiska suburbanizacyjne (urban sprawl), szczególnie poprzez budowanie linii równoległej do istniejącej linii kolejowej Warszawa – Sochaczew. Linia kolejowa o takim przebiegu może wywołać antropopresję na otulinę Kampinoskiego Parku Narodowego
Linia szynowa do Raszyna – obecnie nie istnieje żadne opracowanie, które wskazuje taki przebieg za zasadny, ponadto biorąc pod uwagę SUIKZP gmin sąsiednich, przebieg ma być inny i sięgać dalej niż tylko do samego Raszyna.
Linia kolejowa po łącznicy węglowej do EC Siekierki – wykonane w ciągu ostatnich kilkunastu lat opracowania wskazują, że przystosowanie jej do ruchu pasażerskiego ma sens ekonomiczny wyłącznie na odcinku LK8 – Konstancin-Jeziorna.
6. W części tekstowej wspomina się o przedłużeniu linii metra poza granice Warszawy – pomysł ten został zarzucony jako nieuzasadniony ekonomicznie.

Infrastruktura transportowa – logistyka:
1. Mała liczba proponowanych centrów logistycznych, zwłaszcza wzdłuż linii klejowych; nie wnioskuje się prawie nigdzie o powstanie intermodalnego centrum logistycznego w rejonie aglomeracji warszawskiej, zwłaszcza między LK8, a drogą ekspresową S7 lub po wschodniej stronie aglomeracji.
2. Lokalizacja CPL nie powinna być tak niejednoznaczna, na obecnym etapie można ją wyznaczyć znacznie bardziej precyzyjnie.
3. Zbyt duże nagromadzenie infrastruktury komunikacyjnej zbyt wysokiej klasy znajduje się w rejonie Żyrardowa i Łowicza. Kilka szybkich linii kolejowych, w tym postulowane przebiegi KDP oraz dodatkowe linie w kierunku Łowicza, nie wydają się mieć uzasadnienia ekonomicznego. Takie nagromadzenie infrastruktury „rozcina” obszary do zagospodarowania.
4. Niezbyt jasne jest określenie Parkingi w systemie Park&Ride, ponieważ powinny to być raczej komfortowe węzły przesiadkowe, niż kubaturowe parkingi w miejscowościach z zabudową jednorodzinną. Węzły przesiadkowe powinny obejmować nie tylko komunikację szynową, ale także autobusową o zasięgu wojewódzkim i krajowym.

Infrastruktura techniczna:
1. Proponowana skala inwestycji w infrastrukturę jest olbrzymia, należy dokonać oceny tych projektów pod względem funkcjonalno-ruchowym, społecznym i środowiskowym, a przede wszystkim ekonomicznym, ponieważ w obecnej sytuacji gospodarczej i finansowej nie ma środków aby wykonać wszystkie planowane inwestycje.
2. Mapa dotycząca infrastruktury technicznej jest nieczytelna, przy takim nagromadzeniu informacji odbiór jest mocno utrudniony, a skala opracowania uniemożliwia precyzyjne wyznaczenie obszarów w dokumentach w większej skali (np. SUiKZP gmin).
3. Nie uwzględniono w dokumencie planów inwestycyjnych PGE w ramach rozbudowy systemu energetycznego kraju – planowane są nowe linie przesyłowe o napięciu 220 i 400kV oraz nowe punkty RPZ.
4. Brak odcinków gazociągów, głównie tych modernizowanych; brak planu gazyfikacji terenów wiejskich celem wyeliminowania ogrzewania budynków paliwem stałym.

Ochrona środowiska przyrodniczego i kulturowego:
1. Dużo obszarów wokoło Warszawy oznaczono jako predestynowane do pełnienia strategicznej funkcji żywicielskiej. Autorom planu nie przeszkadza oznaczenie w ten sposób obszarów już zurbanizowanych lub obszaru Parku Narodowego, który jednocześnie jest objęty programem ochronnym Natura 2000. Tak predestynowane obszary częściowo stoją ze sobą w sprzeczności i nie powinny być w ten sposób oznaczane.
2. Planowana w PZP gospodarka wodą jest nieprecyzyjna. Nie są brane pod uwagę obecne stany i zaopatrzenie w wodę terenów w południowo-zachodniej części aglomeracji. Konieczne jest także umieszczenie zbiorników retencyjnych i postulowanie o małą retencję na niewielkich ciekach wodnych ze względu na coraz częstsze opady nawalne i postępująca suburbanizację. Należy też poszukiwać innych źródeł zaopatrzenia w wodę niż tylko pozyskiwanie jej z ujęć podziemnych.
3. Brak wskazanych organów odpowiedzialnych za administrowanie odcinkami wałów przeciwpowodziowych.
4. Proponujemy stworzenie systemu Obszarów Chronionego Krajobrazu jako sieci zapewniającej ciągłość ekologiczną pomiędzy obszarami Natura 2000 oraz obszarami cennymi przyrodniczo.
5. Postuluje się sukcesywne powiększanie granic Kampinoskiego Parku Narodowego, przy uwzględnieniu w zapisach ochronnych obecnego zagospodarowania, wykorzystania i władania terenu. Ponadto należy pamiętać o obowiązku konsultowania planów ochronnych KPN oraz zmian granic ze społeczeństwem oraz gminami.
6. W zakresie ochrony gruntów – dostosowanie wytycznych do rzeźby terenu województwa mazowieckiego.
7. Stworzenie spójnych, jednoznacznych i obligatoryjnych wytycznych ws. realizacji „zielonych pierścieni” wokół miast.
8. Uwzględnienie w zapisach „przestrzennego” charakteru działań w zakresie ochrony dóbr kultury (ochrona ginących zawodów).
9. Wskazanie jako obszar konfliktowy drogi S7/Kampinoski Park Narodowy oraz korytarz ekologiczny łączący Dolinę Środkowej Wisły z Puszczą Kampinoską/droga S7.

Uprzejmie prosimy o pozytywne rozpatrzenie uwag.