Działalność
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie
W związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym dotyczącym wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie południowego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Grójca, zwracamy się o rozpatrzenie i uwzględnienie następujących wniosków:
- SISKOM widzi pilną potrzebę realizacji przedmiotowego odcinka drogi ekspresowej S-7. Jako najlepszy z rozpatrywanych wariantów należy uznać wariant II, zgodnie z Raportem.
- W ramach wariantu II wnioskuje się o rozszerzenie linii rozgraniczających w rejonie węzła „Lesznowola” w celu umożliwienia zaprojektowania węzła o innym kształcie niż proponowany. Zdaniem SISKOM w ramach szczegółowego projektu należy przeanalizować różne warianty powiązania drogi ekspresowej S-7 i nowego przebiegu drogi wojewódzkiej nr 721 pod względem prognozowanej struktury kierunkowej ruchu i przepustowości. Eliminacja zatrzymań i możliwości powstania kongestii wpłynie pozytywnie na obniżenie negatywnych oddziaływań w zakresie emisji spalin i hałasu. Na etapie szczegółowego projektu, po dokonaniu wyboru kształtu węzła, możliwe będzie zawężenie linii rozgraniczających. Celem wniosku jest przeanalizowanie wszystkich możliwych rozwiązań.
- Celem zminimalizowania negatywnego oddziaływania na wody powierzchniowe i podziemne, należy zaprojektować odwodnienie drogi w postaci szczelnych rowów odwadniających i szczelnych zbiorników retencyjno-infiltracyjnych. Odprowadzenie wód opadowych z jezdni do naturalnych cieków wodnych powinno się odbywać wyłącznie po ich oczyszczeniu. Tyczy się to szczególnie obszarów występowania ujęć wód podziemnych i terenów podmokłych.
- Celem zapewnienia migracji zwierząt wszystkie obiekty inżynierskie nad ciekami wodnymi powinny posiadać odpowiednią długość i prześwit. Wskazane jest zapoznanie się z badaniami przeprowadzonymi przez Zakład Badań Ssaków PAN [1].
- Trasa przetnie jeden ważny korytarz ekologiczny. Dokładna lokalizacja przejść dla zwierząt powinna być wskazana przez doświadczonych przyrodników na podstawie dokładnej i obejmującej cały rok (wszystkie pory roku/sezony) obserwacji migracji zwierząt. Przejścia dla zwierząt nie powinny być oddalone od istniejących szlaków migracji dalej niż 300 m. Niedopuszczalne jest łączenie przejścia z funkcjami gospodarczymi. Przejścia powinny wiązać rozcięte obszary z zapewnieniem ciągłości w postaci roślinności i zadrzewienia.
Uprzejmie prosimy o pozytywne rozpatrzenie naszych wniosków.
[1] W. Jędrzejewski, S. Nowak, R. Kurek, R.W. Mysłajek, K. Stachura. B. Zawadzka; „Zwierzęta a drogi. Metody ograniczenia negatywnego wpływu dróg na populację dzikich zwierząt”; Zakład Badań Ssaków PAN; Białowieża 2006.