Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie

W związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym dotyczącym wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie południowego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Grójca, zwracamy się o rozpatrzenie i uwzględnienie następujących wniosków:

1. SISKOM widzi pilną potrzebę realizacji przedmiotowego odcinka drogi S-7. Jako najlepszy z rozpatrywanych wariantów należy uznać wariant II, zgodnie z Raportem.
2. W ramach wariantu II wnioskuje się o rozszerzenie linii rozgraniczających w rejonie węzła „Lesznowola” w celu umożliwienia zaprojektowania węzła o innym kształcie niż proponowany. Zdaniem SISKOM w ramach szczegółowego projektu należy przeanalizować różne warianty powiązania dróg S-7 i nowego przebiegu DW721 uwzględniającą prognozowaną strukturę kierunkową ruchu i przepustowości. Ograniczenie zatrzymań i możliwości powstania kongestii wpłynie pozytywnie na obniżenie negatywnych oddziaływań w zakresie emisji spalin i hałasu. Na etapie szczegółowego projektu, po dokonaniu wyboru kształtu węzła możliwe będzie zawężenie linii rozgraniczających. Intencją wniosku jest przeanalizowanie wszystkich możliwych rozwiązań.
3. W ramach wariantu II popieramy lokalizację węzła „Antoninów” w wariancie B. Rozwiązanie powiązania układu lokalnego z drogą S-7 zostało wskazane jako najlepsze w opracowaniu pn.: Studium układu komunikacyjnego Gminy Piaseczno autorstwa ARUP dla UMiG Piaseczno (wariant III). Co więcej, wariant ten został poparty przez społeczność lokalną oraz gminę Piaseczno w Uchwale nr 1187/XL/2009 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 14.10.2009 r. Dodatkowo, zdaniem SISKOM, oceniając warianty lokalizacji węzła „Antoninów” należy brać od uwagę skumulowane oddziaływanie na środowisko całego układu komunikacyjnego. Ze względu na czytelniejsze powiązanie planowanej drogi z docelową siecią drogowo-uliczną oraz aspekt funkcjonalno – ruchowy, wariant B w skali całego planowanego układu jest korzystniejszy dla środowiska.
4. Celem zminimalizowania negatywnego oddziaływania na wody powierzchniowe i podziemne, należy zaprojektować odwodnienie drogi w postaci szczelnych rowów odwadniających i szczelnych zbiorników retencyjno-infiltracyjnych. Odprowadzenie wód opadowych z jezdni do naturalnych cieków wodnych powinno się odbywać wyłącznie po ich oczyszczeniu. Tyczy się to szczególnie obszarów występowania ujęć wód podziemnych i terenów podmokłych.
5. Celem zapewnienia migracji zwierząt wszystkie obiekty inżynierskie nad ciekami wodnymi powinny posiadać odpowiednią długość i prześwit. Wskazanym jest zapoznać się z badaniami przeprowadzonymi przez Zakład Badań Ssaków PAN [1].
6. Trasa przetnie jeden ważny korytarz ekologiczny. Dokładna lokalizacja przejść dla zwierząt powinna być wskazana przez doświadczonych przyrodników na podstawie dokładnej i obejmującej cały rok (wszystkie pory roku/sezony) obserwacji migracji zwierząt. Przejścia dla zwierząt nie powinny być oddalone od istniejących szlaków migracji dalej niż 300 m. Niedopuszczalnym jest łączenie przejścia z funkcjami gospodarczymi. Przejścia powinny wiązać rozcięte obszary z zapewnieniem ciągłości w postaci roślinności i zadrzewienia.

Uprzejmie prosimy o pozytywne rozpatrzenie naszych wniosków.