Biuro Ochrony Środowiska m.st. Warszawy

Szanowni Państwo,

Analizując odpowiedzi z Biura Projektowego BP BAKS Sp. z o.o. na wnioski naszego Stowarzyszenia, tj:

I.  pismo: L.dz.373/07/09 z dnia 21 lipca 2009 r. będące odpowiedzią na wnioski zawarte w piśmie MOD/II/1/54/09/SL z dnia 23 czerwca 2009 r.

II.   pismo: L.dz.391/08/09 z dnia 03 sierpnia 2009 r., będące odpowiedzią na wnioski zawarte w piśmie MOD/III/2/65/09/JA z dni 23 lipca 2009 r.,

poniżej odnosimy się do odpowiedzi Biura Projektowego BAKS Sp. z o.o.

W piśmie z dnia 21 lipca 2009 r. czytamy:

„Obecnie wykonywany jest projekt budowlany w oparciu o wybrany wariant rozwiązania protokołem z posiedzenia KOPI przy Zarządzie Dróg i Mostów z dnia 09 maja 2008 r. dla koncepcji programowo przestrzennej”

Wykonywanie projektu budowlanego powinno następować po wydaniu decyzji środowiskowej, tak aby od razu projektować, w tak zaawansowanym stadium, właściwy wariant inwestycji. Bez narażania się na ryzyko prowadzenia prac projektowych nad wariantem, który nie będzie realizowany. Ponadto w 2008 r. w Warszawie nie istniała instytucja o nazwie Zarząd Dróg i Mostów. Także nie mogło to być posiedzenie tej instytucji.

„Do sporządzenia zdolności przepustowej węzła ul. Modlińskiej z ul. Kowalczyka brano pod uwagę potoki ruchu prognozowane dla 2030 r.”

Propozycja SISKOM wynika z gruntownej analizy potoków ruchu prognozowanego na rok 2030 r. W ocenie Stowarzyszenia potoki te nie uzasadniają budowy pełnego węzła z ul. Kowalczyka.

„Propozycja SISKOM pozostawienia w tym miejscu skrzyżowania tylko na „prawe skręty” odcina możliwość lewych skrętów i jazdy na wprost, które w tym miejscu są znaczące np. szczyt poranny 350 poj./godz; szczyt popołudniowy 380 poj./godz.”

Propozycja SISKOM nie ogranicza się do pozostawienia skrzyżowania tylko na „prawe skręty”. Stowarzyszenie wnioskuje także o przebicie pomiędzy ul. Zarzecze i ul. Kowalczyka w nasypie ul. Modlińskiej swego rodzaju tunelu, którym odbywać by się mogła znaczna część ruchu lewoskrętnego w obecnie forsowanym węźle Kowalczyka – dodajmy ruch ten poprzez proponowane przebicie odbywałby się bezkolizyjnie. Tym samym realizacja skrzyżowania na „prawe skręty” oraz postulowanego przebicia spowodowałoby, że tylko nieznaczna część ruchu przeniosłaby się na węzeł Płochocińska.

„Budowa kładki dla pieszych i rowerzystów przyjmując spadki podłużne nie przekraczające 5% wymagałoby wywłaszczenia dodatkowego terenu”

W momencie realizacji postulatu SISKOM w sprawie ograniczenia budowy węzła Kowalczyka, bezzasadna będzie budowa ul. Modlińskiej na odcinku ul. Kowalczyka – ul. Płochocińska w przekroju 2×5. Prognozowany na ul. Modlińskiej w 2030 r ruch pojazdów (maksymalnie ok. 4400 pojazdów) może zostać przeniesiony przez ulicę o przekroju 2×4, a nawet jedynie 2×3 pasy ruchu. Oczywiście przekrój 2×3 pasy ruchu po modernizacji ul. Modlińskiej byłby nie do zaakceptowania (ze względu chociażby na fakt, że na południe od ul. Kowalczyka i na północ od ul. Płochocińskiej ul. Modlińska ma mieć przekrój 2×4 pasy ruchu). W związku z faktem, ze prognozowany ruch może zostać z powodzeniem przeniesiony przez przekrój 2×4 pasy ruchu, teren który nie zostałby zajęty pod piąty pas ruchu, może zostać z powodzeniem wykorzystany do realizacji postulowanej kładki dla pieszych, czyli prawdopodobnie nie wymagałoby to wywłaszczania dodatkowego terenu w stosunku do proponowanego obecnie wariantu ul. Modlińskiej w rejonie ul. Kowalczyka (wariant z węzłem Kowalczyka i przekrojem 2×5).

„Wykonanie modernizacji węzła ul. Modlińskiej z ul. Płochocińską polegającą na przejęciu potrzeb ruchowych z ograniczonego skrzyżowania do prawych skrętów na ul. Kowalczyka ze względów na istniejące zagospodarowanie i ograniczenia w linii rozgraniczającej ul. Modlińskiej nie jest możliwe.”

BP BAKS pomija fakt ujęcia we Wniosku SISKOM postulatu wykonania przebicia w nasypie ul. Modlińskiej pomiędzy ul. Zarzecze i ul. Kowalczyka tunelu. Tym samym bez rozpatrzenia całościowo wniosku Stowarzyszenia, BP BAKS sformułowało błędne wnioski dotyczące przeniesienia całego ruchu lewoskrętnego z węzła Kowalczyka do węzła Płochocińska.

„Jednocześnie stwierdzić należy, że Dz.U.Nr 43 z 1999 r., poz. 430, par. 9.1.3 dopuszcza dla terenów zabudowanych zmniejszenie odległości między węzłami do 600 m.”

Stowarzyszenie SISKOM zauważa, że takie dopuszczenie jest możliwe ze względów ruchowych, a z całą pewnością ruch rzędu maks. ok. 400 poj./godz. nie jest wystarczający, aby takie odstępstwo zostało wydane. Tym bardziej, że przy całościowej realizacji postulatu SISKOM dotyczącego zmian węzła Kowalczyka, brak lewoskrętów w węźle Kowalczyka jest z naddatkiem rekompensowany (poprzez postulowane przebicie nasypu ul. Modlińskiej).

Odnosząc się do pisma z dnia 03 sierpnia 2009 r.:

Ad. 1 kwestia funkcjonalno-ruchowa

Lokalny układ połączeń, zarówno z ul. Modlińską, jak i w tym rejonie ul. Modlińskiej, poza brakującym przedłużeniem ul. Płochocińskiej na zachód od ul. Modlińskiej (ul. Familijna) jest w pełni rozwinięty. Stowarzyszenie SISKOM proponuje zamiast realizacji węzła Kowalczyka (na który składa się przede wszystkim estakada o przekroju 2×2 i długości ok. 500 m) realizację przebicia nasypu ul. Modlińskiej na wysokości ul. Zarzecze (przebicie długości ok. 50m) oraz budowę po wschodniej stronie nasypu ul. Modlińskiej, jezdni bocznej długości ok. 400 m, którą należałoby powiązać z ul. Kowalczyka. W szkicu połączenie zostało zrealizowane do ulicy prowadzącej na parking budynków przy ul. Kowalczyka. Połączenie można jednak poprowadzić bezpośrednio przy nasypie (np. między nasypem, a magistralą wodociągową DN1600 – w śladzie obecnej jezdni betonowej) i połączyć z ul. Kowalczyka przy ul. Modlińskiej (załącznik*). Proponowane rozwiązanie w pełni zastępuje obecnie projektowany węzeł, a przy tym z pewnością będzie znacznie tańsze w realizacji.

Ad. 2 kwestia BRD i zgodności z rozporządzeniem

Propozycja SISKOM ma na celu oddalenie od siebie niebezpiecznie blisko położonych węzłów Płochocińska i Kowalczyka poprzez likwidację węzła Kowalczyka i zastąpienia go proponowanym rozwiązaniem, które znacznie polepszy BRD przy niższym nakładzie kosztów. Proponowane przez SISKOM rozwiązanie również zapewni w pełni obsługę przyległego terenu. Zdaniem Stowarzyszenia nie należy realizować rozwiązania, które później w zależności od natężenia ruchu będzie musiało być dodatkowo modyfikowane poprzez opracowywanie wielu projektów organizacji ruchu w latach następujących po uruchomieniu przebudowanej ulicy, co pociąga za sobą koszty odłożone w czasie.

Ad. 3 kwestia nieuzasadnionych kosztów

Propozycja Stowarzyszenia nie powoduje konieczności rozbudowy układu lokalnego ponad proponowanym przebiciem, budową łącznika pomiędzy przebiciem, a ul. Kowalczyka i budową kładki dla pieszych. Ze względu na to, że przebicie jezdni następuje w nasypie, nie jest to typowy tunel (np. nie trzeba odwadniać terenu jak przy tunelu zagłębionym w terenie). Obecna przebudowa ul. Modlińskiej pokazuje, że istnieje technologia budowy takiego przebicia przy utrzymaniu ruchu oraz może być ona realizowana w terminach nieodbiegających od terminów budowy np. estakady. Ponadto połączenie proponowanego przebicia z ul. Kowalczyka można zaprojektować w sposób wyłączający konieczność przebudowy zarówno sieci CO, Wod-Kan, jak i energetycznej.

Załącznik: schemat połączenia przebicia w nasypie jezdni ul. Modlińskiej z ul. Kowalczyka.