Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie

W związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r. (sygn. IV SA/Wa 870/11), uchylającym w całości decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach z dnia 6 maja 2009 roku, wydaną na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S7 w kierunku Gdańska na odcinku Czosnów – Trasa Armii Krajowej, Stowarzyszenie Integracji Stołecznej Komunikacji SISKOM, działając zgodnie ze swoimi celami statutowymi, zwraca się z następującymi wnioskami:

1. W celu uzyskania kolejnej decyzji środowiskowej należy przeprowadzić od nowa całą procedurę środowiskową, wraz z wykonaniem pełnego nowego raportu o oddziaływaniu na środowisko. Niniejszym składamy wniosek o zobowiązanie Inwestora (GDDKiA Oddział w Warszawie) do wykonania całkowicie nowego raportu o oddziaływaniu na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na budowie północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej nr 7 w kierunku Gdańska.

Uzasadnienie:

Wojewódzki Sądu Administracyjny w uzasadnieniu swojego wyroku z dnia 24 października 2011 r., a także Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 10 marca 2011 r – sygn. II OSK 2561/10, wymieniły szereg kluczowych uchybień w wykonanej dotychczas dokumentacji środowiskowej, w tym m.in.:

• brak aktualnej inwentaryzacji przyrodniczej;
• niepoprawne określenie oddziaływania na środowisko (w tym oddziaływania na awifaunę i stosunki gruntowo-wodne) ;
• złe wariantowanie inwestycji;
• zbytnia ogólność oraz niekompletność wykonanego raportu o oddziaływaniu na środowisko;
• brak precyzyjnego opisu wariantu wybranego.

Wcześniej Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko, w swoim stanowisku z dnia 25 lipca 2008 r., zarzuciła wykonanej dokumentacji m.in.:

• błędy w analizie porównawczej analizowanych wariantów przedsięwzięcia;
• niewystarczające przeanalizowanie stanu rzeczywistego środowiska,
• niepełną i źle udokumentowana inwentaryzację przyrodniczą, nieścisłości w przeprowadzonych analizach przyrodniczych, przedstawianie nieaktualnych lub błędnych informacji na temat awifauny obszaru Natura 2000 Puszcza Kampinoska;
• brak spójnej i wystarczająco szczegółowej koncepcji zachowania ciągłości funkcjonalnej korytarzy ekologicznych i minimalizacji barierowego oddziaływania drogi;
• zbyt lakoniczne analizy dotyczące wpływu budowy drogi na zmianę stosunków wodnych w czasie budowy i eksploatacji;
• brak wystarczających analiz natężenia ruchu związanego z istniejącym i projektowanym układem drogowym;
• zbytnią obszerność dokumentacji, powodująca jej nieczytelność.

Wszystkie wskazane błędy w dotychczas wykonanej dokumentacji środowiskowej dyskwalifikują ją całkowicie, nawet jako podstawę merytoryczną do wykonania nowego raportu o oddziaływaniu na środowisko.

Jednocześnie należy nadmienić, iż ewentualne poprawianie istniejącego raportu o oddziaływaniu na środowisko nie jest w stanie usunąć wszystkich nieprawidłowości, a uzupełnianie dokumentacji (np. wykonanie inwentaryzacji przyrodniczej, w tym ornitologicznej) będzie procesem długotrwałym, porównywalnym z wykonaniem całkowicie nowego raportu. Powtórzenie całej procedury środowiskowej będzie też wymagać uzyskania ponownych uzgodnień oraz przeprowadzenia konsultacji społecznych. Istnieje duże ryzyko, iż poprawiony poprzedni raport o oddziaływaniu na środowisko i wydana na jego podstawie nowa decyzja środowiskowa będą podatne na dalsze skargi skutkujące jeszcze większymi opóźnieniami w realizacji inwestycji. Stąd też widzimy konieczność wykonania całkiem nowego raportu o oddziaływaniu na środowisko przez wyspecjalizowane biuro projektowe wybrane w przetargu.

2. Wnosimy o nakazanie Inwestorowi wykluczenie z analizy wielowariantowej dotychczasowego wariantu nr I (po śladzie istniejącej drogi krajowej nr 7) oraz wariantu nr V (idącego niemal w całym swoim przebiegu wzdłuż Wisły).

Uzasadnienie:

Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 października 2011 r.: „Poza przypadkiem wariantu polegającego na odstąpieniu od realizacji przedsięwzięcia, który musi być analizowany z mocy prawa (art. 52 ust. 1 pkt 3 lit a ustawy – Prawo ochrony środowiska) może budzić wątpliwości celowość rozważania wariantów, których realna możliwość realizacji jest wyłączona, skoro nie spełnia faktycznie potrzeb inwestora. Względy racjonalności postępowania administracyjnego (art. 12 K.p.a.) przemawiają za poddaniem analizie wyłącznie wariantów, które jako spełniające rzeczywiste oczekiwania inwestora, mogą być faktycznie realizowane.”

Warianty I oraz V, jakie zostały poddane analizie w dotychczas wykonanej dokumentacji, w istocie rzeczy nie są wariantami racjonalnymi i nie spełniają podstawowych wymagań zakładanej inwestycji, czyli stworzenia alternatywnego północnego wylotu z Warszawy drogi w kierunku Gdańska. Warianty te są też niemożliwe do realizacji z punktu widzenia inżynieryjnego i ruchowego, a także są sprzeczne z polityką komunikacyjną m.st. Warszawy, tj. wprowadzają ruch w ciąg Wisłostrady, prowadzący do centrum miasta. Niemożliwe jest też połączenie węzłem wariantu V z Trasą Mostu Północnego, której budowa właśnie dobiega końca. Dodatkowo wariant V w sposób znaczący ingeruje w obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Wisły i z punktu widzenia Dyrektywy Siedliskowej jego realizacja będzie sprzeczna z prawem.

3. Wnosimy o nakazanie Inwestorowi włączenia do analizy wielokryterialnej w nowym postępowaniu środowiskowym wariantu II z węzłem „Chomiczówka”.

Uzasadnienie:

Poprawnie przeprowadzona na potrzeby oceny oddziaływania na środowisko analiza wielowariantowa wymaga wskazania najkorzystniejszego wariantu przebiegu drogi. Warunkiem koniecznym jest poddanie analizie wszystkich możliwych do realizacji wariantów. W dokumentacji środowiskowej wykonywanej przez DHV Polska, na potrzeby poprzedniego postępowania środowiskowego, w nieuzasadniony sposób na żądanie Inwestora, odstąpiono od analizy wariantu S7 wynikającego z aktualnego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy. Brak tego wariantu jest poważnym naruszeniem prawa, w tym zasady zawartej w art. 7 k.p.a. Zasada ta nakazuje zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego w sposób pozwalający na ustalenie stanu faktycznego sprawy zgodnego z rzeczywistością. Przeprowadzenie ponownej procedury środowiskowej bez analizy wariantu S7 z węzłem „Chomiczówka” może poskutkować kolejnym unieważnieniem decyzji środowiskowej i jeszcze większymi opóźnieniami w realizacji inwestycji.

Argumenty przemawiające za poddaniem pod ocenę wariantu II trasy S-7 z węzłem Chomiczówka są następujące:

• jest zgodny z uchwalonym w dniu 10 października 2006 roku Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – Uchwała Nr LXXXII/2746/2006 Rady m.st. Warszawy a także Strategią Rozwoju m.st. Warszawy do 2020r – Uchwała Nr LXII/1789/2005 Rady m.st. Warszawy z dnia 24 listopada;
• był przedmiotem wielu szczegółowych analiz m.in. Biura Planowania Rozwoju Warszawy SA z 2004 roku (dokumenty: Studium techniczno – porównawcze wariantów północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska), w których uzyskiwał najwyższe oceny;
• był przewidziany we wszystkich sąsiadujących miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego;
• z racji rozwiązań funkcjonalno-ruchowych i możliwych rozwiązań technicznych może być wariantem najkorzystniejszym dla środowiska;
• nie jest związany z koniecznością wyburzeń istniejącej zabudowy ani wycięć drzewostanu;
• modelowo wpisuje się w układ drogowy Warszawy, realizując w najkorzystniejszy sposób relacje ruchowe w ciągu tzw. Obwodnicy Miejskiej, wpisanej w strategiczne plany m.st. Warszawy.

4. Wnosimy o potraktowanie sprawy drogi ekspresowej S7 na odcinku Trasa AK – Czosnów w sposób priorytetowy.

Uzasadnienie:

Według generalnego pomiaru ruchu z 2010 roku obecny wylot z Warszawy w kierunku Gdańska (droga krajowa nr 7) jest jedną z najbardziej obciążonych dróg krajowych w Polsce. Droga ta zyska znaczenie strategiczne dla m.st. Warszawy po oddaniu Mazowieckiego Portu Lotniczego Warszawa – Modlin. Niewykluczone, że już w 2012 roku droga krajowa nr 7 w Łomiankach stanie się najbardziej obciążonym ruchem wlotem do Warszawy. Brak alternatywnej trasy wylotowej z Warszawy w kierunku Gdańska wpływa niekorzystnie na funkcjonowanie warszawskiej aglomeracji, a wpływ ten w kolejnych latach będzie się pogarszał. Jednocześnie ten odcinek drogi ekspresowej S7 jest obecnie najbardziej zapóźnioną inwestycją w Warszawie i okolicach.

Uprzejmie prosimy o szczegółowe rozpatrzenie naszych wniosków.